تا دریا ...

یک تسلّا هست و بس : رود بی آرام را تا کام دریای عدم یک دو گامی بیش نیست.

تا دریا ...

یک تسلّا هست و بس : رود بی آرام را تا کام دریای عدم یک دو گامی بیش نیست.




آدمها به دردنخورند. دقیقا همین : به دردنخور*.


باید آنقدر با آدمها بَد بود ... که موقع نیاز به راحتی بیفتند پایین. 



* تعریف : هروقت ، هرکجا هستند نباید آن وقت ، آنجا باشند.

نظرات 10 + ارسال نظر
Sayna 1391/10/16 ساعت 21:12

نمی‌شه زندگی کرد.

اون که در هر صورت نمیشه. ; )

شاید 1391/10/17 ساعت 17:46

فک کن همه اینطوری باشن.
بدجنس!

مگه الان نیستن ؟ :/

نسیم بهشت 1391/10/17 ساعت 20:06

آدم ها به درد[من]ن[می]خورند؛ نه؟

آره ؛ ممکنه اون وقت که اونجان ، برای یه سری باید اون وقت اونجا باشن.

ماه شب دنیا 1391/10/17 ساعت 21:05

با دو تا نظر بالا موافق ام.

:)

آر 1391/10/17 ساعت 22:32

:)) بعله!:))
یارو میگه:
What a shame, what a shame
To judge a life that you can't change

خب کلّ پستای وبلاگم رفت زیر سوال!

شاید 1391/10/18 ساعت 12:55

باید بدم جواب مگه همه اینجوری نیستنو؟!
بات آی نو یو کن چنج.یو ویل...

میتونیَم جواب اینکه کی هستی رو بدی! :دی
ضمن اینکه گفتم "باید" بد بود.

روشنک 1391/10/18 ساعت 15:45

اوخی !
:|

شاید 1391/10/18 ساعت 17:12

همم...آره متعسفانه زیاده...این ی اصله ولی افتضاحه پس راه دیگر داره...
معرفی کار جالبی نیس!

نسیم بهشت 1391/11/02 ساعت 22:03

شاید همین -که بعضی آدما بعضی وقتا به درد بعضیای دیگه می خورن- کفایت می کنه برای بودن شون.

بودن تو زندگی بعضیای دیگه آره.

منم 1392/07/20 ساعت 19:55

آدما...

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد