تا دریا ...

یک تسلّا هست و بس : رود بی آرام را تا کام دریای عدم یک دو گامی بیش نیست.

تا دریا ...

یک تسلّا هست و بس : رود بی آرام را تا کام دریای عدم یک دو گامی بیش نیست.

سکوت عین زوال است ...


  این روزها شدیداً این عبارت "  آدمهای نامتقارن " در ذهنم زنگ می زند. 


  همه چیز ِ نامتقارن.


  حتّی دویدن برای خوش بختی های کوچک نامتقارن که از یک طرفشان بدبختی زده بیرون.



نظرات 4 + ارسال نظر
شاید 1391/10/05 ساعت 22:02

سکوت عین زوال است خیلی خوب بود
تلاش برای یادگرفتن کمتر نامتقارن بودن از آدمهای کمتر نامتقارن حتا ...

از مصدّقه.
اوهوم. :]

فائره.م 1391/10/06 ساعت 12:03

نمیدونم چرا ولی اوصولا واسه من اکثر چیزا قرینه ـس . دقیقا به همون اندازه ای که بهم خوش میگذره و از ته دل یه جا می خندم یه جا له میشم و هیچ وقت هم باورم نمیشد که وقتی اوج یکیشو میبینم اوج اون یکیشم میبینم .:-؟؟
البته تا حالا آدما رو توی این تقارن نذاشتم و بش فکر نکردم . شاید آدما این طوری نباشن ...

شاید 1391/10/07 ساعت 14:09

همیشه آدم کمتر نامتقارن یکیه
یکیم کمتر نامتقارن آدم
اگه نبود همچنان مرغ بودیم حتی آدم نامتقارنم نبودیم.:))

2shi! 1391/10/16 ساعت 10:31

دوستم؟
خوبی؟

: -اس اس

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد